การตรวจตัวรับบนเนื้อเยื่อที่ตัดส่งตรวจถูกนำมาใช้เพื่อตรวจหาว่าเซลล์มะเร็งเต้านม มีตัวรับบางชนิดหรือไม่ ผลการตรวจเหล่านี้จะให้ข้อมูลสำหรับการเลือกวิธีการรักษาสำหรับโรคมะเร็งเต้านม จะประกอบด้วยตัวรับชนิดต่างๆ ดังต่อไปนี้

• ตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน (estrogen receptor, ER): หากเซลล์มะเร็งเต้านมมีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน เซลล์มะเร็งจะเรียกว่า มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจนเป็นบวก(ER+) หากเซลล์มะเร็งเต้านมไม่มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า มีตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจนเป็นลบ(ER-)
• ตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน (progesterone receptor, PR): หากเซลล์มะเร็งเต้านมมีตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า มีตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนเป็นบวก (PR+) หากเซลล์มะเร็งเต้านมไม่มีตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า มีตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรนเป็นลบ (PR-)
• ตัวรับเฮอร์ทู (human epidermal growth factor type 2 receptor, HER2/neu หรือ HER2): หากเซลล์มะเร็งเต้านมมีจำนวนของตัวรับเฮอร์ทู มากกว่าปกติบนพื้นผิวเซลล์ เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า มีตัวรับเฮอร์ทูเป็นบวก(HER2+) หากเซลล์ มะเร็งเต้านมมีจำนวนของตัวรับเฮอร์ทู บนพื้นผิวเซลล์เป็นปกติ เซลล์มะเร็งนั้น จะเรียกว่า มีตัวรับเฮอร์ทูเป็นลบ(HER2-) มะเร็งเต้านมชนิดที่มีตัวรับเฮอร์ทูเป็นบวก(HER2+) อาจเจริญเติบโตได้รวดเร็วกว่า และอาจมีแนวโน้มที่จะแพร่กระจายไปยังส่วนอื่นๆ ของร่างกายมากกว่า
• มีตัวรับทั้งสามชนิด (triple positive): หากเซลล์มะเร็งเต้านมมีทั้งตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน ตัวรับฮอร์โมนโปรเจสเตอโรน และมีตัวรับเฮอร์ทู จำนวนมากกว่าปกติ เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า มีตัวรับทั้งสามชนิด
• ไม่มีตัวรับทั้งสามชนิด (triple negative): หากเซลล์มะเร็งเต้านมไม่มีทั้งตัวรับฮอร์โมนเอสโตรเจน ตัวรับฮอร์โมน โปรเจสเตอโรน และไม่มีตัวรับตัวรับเฮอร์ทู ในจำนวนมากกว่าปกติ เซลล์มะเร็งนั้นจะเรียกว่า ไม่มีตัวรับทั้งสามชนิด